De voorbije weken waren een enorme schok voor velen onder ons. Op enkele dagen werd ons leven volledig omgegooid en moesten we leren omgaan met een nieuwe realiteit, zonder duidelijk te weten wanneer we ons normale leven zouden terugkrijgen.
Als je zoals mij bent, leidde dat in het begin tot een grote dosis stress. Ik ben een geboren optimist, maar plots leek iedereen rond mij te denken dat de apocalyps eraan kwam. Ik was prikkelbaar, maakte me kwaad op wat er rond mij gebeurde, en op iedereen die het woord “risicopatiënt” in de mond na om naar mij te verwijzen.
Verder begon de sportwereld rond mij ook in te storten. De zwembaden gingen dicht, wat een streep zette door mijn voorbereidingen voor ironman Lanzarote. Vervolgens werden ook een voor een al mijn grote doelen voor dit seizoen afgelast. Na verloop van tijd werd het ook duidelijk dat er weinig kans was dat er dit seizoen überhaupt nog geracet zou worden. Ik had een hele winter hard doorgetraind om me goed voor te bereiden op de zware uitdagingen die voor mij lagen, dus die klap kwam hard aan.
De stress had ook nadelige gevolgen voor mijn suikers. Dagenlang kreeg ik mijn glucose niet onder controle en de hoge waarden stapelden zich op. Bovendien was het even chaos op het werk en gingen de scholen ook dicht, waardoor mijn dochter plots fulltime thuis was. Als kers op de taart raakte ik ook nog geblesseerd aan mijn kuit en moest ik mijn looptrainingen staken. Kortom, het was een hectische periode en er was nood aan een volledige reset.
Die kwam er na verloop van tijd ook. Alles went, ook tegenslagen, en ik ben niet iemand die bij de pakken blijft zitten. Nadat we thuis en op het werk orde op zaken hadden gesteld, had ik door het wegvallen van de zwem- en looptrainingen plots veel meer tijd om te fietsen. Dankzij het schitterende lenteweer kon ik ook de nieuwe zomerfiets van stal halen. Gelukkig bleven mooie lange fietstochten gespaard van de coronamaatregelen en door de lockdown was het nog nooit zo kalm op de wegen. 2 weken lang bijna elke dag fietsen in de zon is goed voor je mentale gezondheid, en het beste middel tegen de stress.
De huidige situatie biedt gelukkig ook kansen. Een van die kansen is dat ik nu ook tijd heb om mijn diabetesregeling eens grondig tegen het licht te houden. In de ratrace van elke dag is het vaak moeilijk om het overzicht te bewaren, laat staan om op een bewuste manier om te gaan met glucosewaarden en trends. Tijd dus om eens in de grafieken te duiken. Met mijn Dexcom gaat dat eenvoudig via de website van Dexcom Clarity. Je kunt er een heleboel rapporten bekijken en ik hoopte er nieuwe inzichten te vinden.
Een eerste belangrijke grafiek is de trendgrafiek voor de afgelopen 90 dagen. Die ziet er op het eerste gezicht goed uit, met een paar licht hogere waarden als gevolg van een stijgende trend in het eerste deel van de nacht.
De limiet voor ’s nachts is ingesteld op 160mg/dl. Ik probeer echter onder de 140 te blijven ’s nachts en onder de 160 overdag, dus pas ik de limieten hieraan aan. Hierdoor ziet de grafiek er ’s nachts al iets minder rooskleurig uit. Ook zie je dat mijn suikers in de voormiddag een stijgende trend hebben.
Een andere interessante grafiek vind je onder de statistieken per dag. Zo kom ik er op basis van de gemiddelde time in range snel achter dat woensdag in het algemeen mijn beste suikerdag is en vrijdag mijn slechtste.
Trends detecteren is een goed begin, maar de oorzaken vinden is nog belangrijker. Hiervoor moet je dieper gaan graven in de concrete gegevens voor verschillende dagen. Zo merk ik bijvoorbeeld dat ik niet elke nacht stijgende suikerwaarden heb, maar de glucose vaak ook de hele nacht vlak blijft. Het probleem lijkt dus niet bij mijn basale insuline te liggen.
Waar ligt het dan aan? Vermoedelijk heeft het te maken met wat ik eet voordat ik ga slapen. Ik zie bijvoorbeeld dat ik vaak stijgende waarden heb in de nacht na mijn zwaarste trainingsdag van de week. Dit is vermoedelijk omdat ik dan vaak vrij laat ’s avonds nog een kom muesli met yoghurt of enkele boterhammen eet. Ik spuit dan wel bij en ga dan wel slapen met een goede suiker, maar die stijgt achteraf blijkbaar nog door. Dit kan dus mogelijk worden opgelost door hierbij meer snelwerkende insuline in te spuiten.
Vervolgens gaat mijn Dexcom-alarm rond 3u af wanneer ik boven de 160 ga. Ik spuit dan bij en de suiker daalt opnieuw langzaam. Het lijkt dus ook een goed idee om de alarmdrempel te verlagen tot 140 of zelfs 120. Op die manier word ik tijdig gewaarschuwd bij een stijging en kan ik sneller bijspuiten, zodat de suikerwaarde niet te hoog stijgt.
De stijging in de voormiddag is het gevolg van de dagen dat ik ga zwemmen. Ik spuit dan meestal iets minder in voor het ontbijt omdat ik plan om meteen erna te vertrekken naar het zwembad, maar dan komt er vaak nog een telefoontje of een opdracht voor het werk tussen en kom ik pas een uur later aan dan ik had gewild. Intussen is mijn suikerwaarde al sterk gestegen. Dat gebeurt blijkbaar veel vaker dan ik zelf dacht. Dit kan ik naar de toekomst toe proberen oplossen door gewoon te spuiten bij het ontbijt en vervolgens wat snelle suikers op te nemen net voordat ik in het zwembad duik.
Waarom zijn woensdagen relatief goede dagen en vrijdagen relatief slechte? Dit lijkt te maken hebben met het feit dat ik op woensdagen meer thuis ben, waardoor ik beter op mijn eten kan letten en me minder moet haasten, terwijl vrijdagen voor mij echte rushdagen zijn waarop ik constant van de ene naar de andere plaats moet en dus meer onder druk sta. Dit is moeilijker op te lossen, hoewel de lockdown hierbij op dit moment natuurlijk wel een handje helpt…
Deze korte check heeft me 15 minuten gekost, en ik heb meteen al enkele werkpunten waarmee ik verder kan. Eigenlijk ben ik nog maar net begonnen met het analyseren van de data. Een CGM is een geweldige tool om je suiker mee te meten, maar vaak vergeten we dat je er zoveel meer mee kunt doen door ook historische gegevens te herbekijken. Door verder te verfijnen op basis van die gegevens, hoop ik in ieder geval mijn Hb1Ac op termijn verder te kunnen verlagen en zo mijn diabetes nog beter onder controle te krijgen.
Het zijn woelige tijden, en veel diabeten maken zich als “risicopatiënten” zorgen over hun gezondheid. Door te blijven sporten en nu de tijd te nemen om onze data te analyseren en onze glucose beter onder controle te krijgen, kunnen we ons echter beter wapenen, onze immuniteit versterken en ons risicoprofiel sterk verlagen. Zo kunnen we er weer volop tegenaan wanneer het allemaal terug goed komt.